Artânia

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
(Redirecionado de Arsaniyya)
Arsânia no mapa de Dreses (no círculo mais à esquerda). Mares Negro e Azove vistos de cima.

Artânia (em árabe: ارثانية; em russo: Арсания, Артания, em ucraniano: Арта́нія, Арта, Арсанія), segundo fontes árabes do século X, era um dos três grandes núcleos da Rus, juntamente com Cuiaba e Eslávia.[1][2][3][4][5][6][7]

Informações[editar | editar código-fonte]

E existem três grupos de rus. O grupo mais próximo dos búlgaros e cujo governante está em uma cidade chamada Cuiaba, e é maior que os búlgaros. E o grupo mais acima deles é chamado Eslávia, e seu governante está na cidade de Salau, e seu grupo é chamado al- Artânia, e seu governante está situado em Ars, sua cidade. E pessoas com objetivos comerciais chegam a Cuiaba e arredores. Quanto a Arsa, não ouvi ninguém mencionar que estrangeiros chegaram até lá, pois as pessoas de lá matam todos os estrangeiros que vêm até eles. Eles próprios descem às águas para negociar e não informam nada sobre os seus negócios e bens, e não permitem que ninguém os siga e entre no seu país. <...> Sabres negras, raposas negras e estanho (chumbo?) e um certo número de escravos são exportados de Arsa.[8]


bn Haukal , "Kitab al-masalik wa-l-mamalik", década de 970.

A informação remonta à obra perdida do geógrafo Albalqui, escrita por volta de 920, e é reproduzida pelos seus seguidores, a chamada "escola clássica" de geógrafos: Alistacri, ibne Haucal, e autores posteriores: Dreses e o compilador desconhecido da obra Hudud al-alam.[9][10] É relatado que os arsianos têm seu próprio governante, cuja residência é a cidade de Arsa. Eles não permitem a visita de estranhos e eles próprios se dedicam ao comércio, navegando para Cuiaba e negociando chumbo e sables.[1]

Descrição[editar | editar código-fonte]

Ao contrário de Cuiaba e Eslávia, cuja etimologia e localização são bastante transparentes, a identificação de Artânia continua a ser um problema histórico não resolvido devido à falta de quaisquer dados paralelos.[nt 1]

Versão sulista[editar | editar código-fonte]

A versão sulista baseia-se na localização de Arsa de Alistacri entre a Cazária e a Bulgária do Danúbio (porque esses búlgaros estão ao norte de Rum - ou seja, o Império Bizantino), ou seja, estamos falando de uma latitude não ao norte da estepe florestal. Na historiografia, foram expressos pontos de vista sobre sua localização em um local de Tmutarakan (Vladimir Vasilievich Mavrodin, George Vernadski), sobre a identidade com a cidade de Roden no Dniepre (Boris Rybakov), sobre a identidade de Arsa e Riazã (Vladimir Fedorovich Minorski).[11][12] Também foi expressa uma opinião sobre o antigo assentamento de Yutanovskoie na planície de inundação do rio Oskol, no qual os adeptos veem o maior “complexo metalúrgico” da Europa Oriental.[13]

Versão nortista[editar | editar código-fonte]

A lista de mercadorias exportadas de Artânia aponta para a localização norte de Artânia.

O fascínio pela semelhança de nomes levou a especulações sobre a identidade de Artânia com o santuário eslavo no Cabo Arkona e com a terra dos erzianos.[2][4][12][14][15]

Na historiografia russa das últimas décadas, predominam as hipóteses sobre a localização de Artânia na área de Rostov. Nesse caso, a presença de um rico material arqueológico no antigo assentamento de Sarskoie, em Timerevo e em outros pontos da rota comercial do Volga é colocada em primeiro plano.[16][17][18][19][20]

Com menos frequência do que Rostov, em conexão com a Artânia, as publicações científicas mencionam Suzdal e Beloozero, bem como Esmolensco e Orsha.

Notas[editar | editar código-fonte]

  1. Nas fontes orientais Cuiaba/Kuyava ou Kukiyana, corresponde ao russo antigo Kyѥvъ (Kiev) e ao nome próprio do povo de Kiev, os “kievanos”. Eslávia corresponde à região dos eslovenos do Ilmen.

Referências[editar | editar código-fonte]

  1. a b «Древняя Русь, Кавказ и Закавказье в восточных источниках». apnovoselcev.narod.ru. Consultado em 24 de abril de 2024 
  2. a b Brill, E. J. (1993). E.J. Brill's First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936. Morocco - Ruzzīk (em inglês). [S.l.]: BRILL 
  3. Duczko, Wladyslaw (1 de janeiro de 2004). Viking Rus: Studies on the Presence of Scandinavians in Eastern Europe (em inglês). [S.l.]: BRILL 
  4. a b Dyba, Yurii (1 de janeiro de 2016). «Географія початкової русі за східними джерелами [Geography of the Primary Rus` in Eastern Sources]». Княжа доба: історія і культура. Львів. Consultado em 24 de abril de 2024 
  5. «АРСАНІЯ, АРТАНІЯ, АРТА». resource.history.org.ua. Consultado em 24 de abril de 2024 
  6. «АРТАНІЯ - Лексика - українські енциклопедії та словники». web.archive.org. 24 de novembro de 2016. Consultado em 24 de abril de 2024 
  7. Михайлів Т.В.; Михайлів Т.А. (2013). Історія державності та правові пам'ятки України: довідник. [S.l.: s.n.] 
  8. «TEXTO DO ENSAIO DE AL-ISTARKHI "O LIVRO DOS CAMINHOS DOS ESTADOS"». web.archive.org. 13 de dezembro de 2009. Consultado em 24 de abril de 2024 
  9. «Древняя Русь, Кавказ и Закавказье в восточных источниках». apnovoselcev.narod.ru. Consultado em 24 de abril de 2024 
  10. Михайлів Т.В.; Михайлів Т.А. (2013). Історія державності та правові пам'ятки України: довідник. [S.l.: s.n.] 
  11. «Вернадский Г. Древняя Русь СКАНДИНАВЫ И РУССКИЙ КАГАНАТ Варяжско-русская проблема». www.gumer.info. Consultado em 24 de abril de 2024 
  12. a b O antigo estado russo e seu significado internacional. M., 1965. pp. 417-418.
  13. Bulat de Yutanovka: uma história verídica sobre o grão-canato russo e a cidade medieval de Arsa / A. G. Nikolaenko, A. V. Stepova. —Volokonovka, 2005.
  14. Paszkiewicz, Henryk (1963). The Making of the Russian Nation (em inglês). [S.l.]: H. Regnery Company 
  15. Paszkiewicz, Henryk (1977). A formação da nação russa. Imprensa Greenwood. pág. 156.
  16. Dubov I.V. Cidades brilhando com majestade / Revisores: Dr. Ciências G. L. Kurbatov , Ph.D. isto. Ciências E. N. Nosov . — L .: Editora Leningr. Universidade, 1985. - P. 53. - 184 p. – 20.000 exemplares.
  17. Dubov, Igor (1985). Cidades brilhando com majestade (em russo). Editora da Universidade de Leningrado. pág. 53.
  18. História doméstica: história da Rússia desde os tempos antigos até 1917. Volume 1. Página 157. Grande Enciclopédia Russa, 1994.
  19. Anatoli Novoseltsev. A formação do antigo estado russo e seu primeiro governante. // Questões de história. 1991. Nº 2-3. P. 9.
  20. Machinsky A.A. Sobre a época e as circunstâncias do primeiro aparecimento dos eslavos no noroeste da Europa Oriental, de acordo com fontes escritas. // Norte da Rússia e seus vizinhos no início da Idade Média. L., 1982. S. 22.