Basili de Rubí

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Basili de Rubí (Rubí, 1899Barcelona, 1986) foi o nome religioso do frade capuchinho catalão Francesc Malet i Vallhonrat.

Entrou nos capuchinhos em 1927. Durante a guerra civil espanhola esteve à beira de ser executado, mas conseguiu fugir e se mudou para Itália, onde começou as suas investigações sobre a história dos capuchinhos em Catalunha. Quando a guerra em Espanha acabou, voltou para a Catalunha e foi nomeado diretor dos seminários capuchinhos de Olot e de Barcelona, entre outras funções.

Foi historiador, fundador da entidade Franciscalia (1948), editor da revista Estudios Franciscanos depois da sua restauração (1948) e iniciador e diretor da coleção de filosofia Criterion em 1959.[1]

Obras[editar | editar código-fonte]

  • Reforma de Regulares a principios del siglo XIX (1943). (em catalão)
  • Necrologi dels frares menors caputxins de Catalunya i Balears (1945). (em catalão)
  • Art pessebrístic (1947). (em catalão)
  • La última hora de la tragedia. Hacia una revisión del caso Verdaguer (1958). (em castelhano)
  • El padre Bernardino de Manlleu (1962). (em castelhano)
  • Les corts generals de Pau Claris (1976). (em catalão)
  • Un segle de vida caputxina a Catalunya (1978). (em catalão)
  • Els caputxins a la Barcelona del segle XVIII (1984). (em catalão)

Referências

  1. [1] Aqui podemos encontrar uma breve síntese biográfica de Basili de Rubí. (em catalão)

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

Ícone de esboço Este artigo sobre uma pessoa é um esboço. Você pode ajudar a Wikipédia expandindo-o.