Casa de Szilágyi

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Szilágyi
Reino da Hungria
Brasão de armas da Casa de Szilágyi
Estado: Reino da Hungria
País: Reino da Hungria
Títulos: Conde Perpetual de Beszterce (Bistriţa)
Rainhna mãe da Hungria
Regente do Reino da Hungria
Voivoda da Transilvânia
Vice-Voivoda da Transilvânia
Princesa consorte de Valáquia

A Casa de Szilágyi foi uma importante família nobre do Reino da Hungria e da Transilvânia. [1]

História[editar | editar código-fonte]

A família Szilágyi vem do velho Condado de Szilágy, agora parte da Roménia.

A maioria especialista concorda que a família morreu na Idade Média. Zoltán W. Vityi diz que os nobres Szilágyis de Horogszeg que viviam em Nyírgelse e Nyírmihálydi (Condado de Szabolcs, na Hungria) na década de 1930 eram descendentes da família nobre medieval. [2]

Brasão de Michael Szilágyi como regente da Hungria.

Membros notáveis[editar | editar código-fonte]

  • Ladislaus Szilágyi de Horogszeg, capitão da fortaleza de Bradics.
  • Michael Szilágyi, (1400-1460) Regente do Reino da Hungria, Voivode da Transilvânia, Ban de Macsó.
  • Ilona Szilágyi, Princesa Consorte da Valáquia.
  • Erzsébet Szilágyi, Rainha-mãe da Hungria, mãe do rei Matias I da Hungria.
  • Orsolya Szilágyi, esposa de John Rozgonyi, voivode da Transilvânia , Juiz Real do Reino da Hungria.
  • Zsófia Szilágyi, esposa de John Geréb de Vingárt, vice-voivoda da Transilvânia.
  • Margit (Erzsébet) Szilágyi, esposa de Máté (Mátyus) Maróti. [3] [4]

Referências[editar | editar código-fonte]

  1. http://www.hungarianheraldry.org/armorial-archives/?q=s&submit=Search, 2015/04/15
  2. Um Zürichi Magyar Történelmi Egyesület kiadványa, A Zürichi Magyar Történelmi Egyesület Ötödik Magyar Őstörténeti Találkozó Előadásai és Iratai, Budapeste - Zurique, 2005, p. 179, ISBN 963 9349 09 7
  3. Sümegi József (28 Dezembro 2012). "Vingárti Geréb Péter" (PDF). Retirado 24 de de Outubro de 2015.
  4. (húngaro) Engel, Pál (1996). Magyarország világi archontológiája, 1301-1457, I. ( "Secular arcontologia da Hungria, 1301-1457, Volume I"). História, MTA Történettudományi Intézete. p. 29. Budapeste. ISBN 963-8312-44-0.