Estêvão da Bósnia

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Estêvão da Bósnia
Duque da Bósnia
Reinado fl. 1084-1095
Sucessor(a) Vutímero
 
Descendência Filha que casou-se com Cocáparo
Vutímero
Dinastia Boístlabo
Pai Desconhecido
Religião Cristianismo

Estêvão (em croata: Стјепан; romaniz.:Stjepan; em sérvio: Стефан; romaniz.:Stefan) fl. 1084–95) foi duque (cnezo) da Bósnia citado na Crônica do Padre de Dóclea (Bosnam posuitque ibi Stephanum knezium, segundo João Lúcio[1]) nomeado em ca. 1083–84 por Constantino Bodino, o rei de Dóclea.[2]

Vida[editar | editar código-fonte]

Dóclea sob Bodino

Ele foi o primeiro governante bósnio conhecido pelo nome.[2] Bodino também nomeou seu parente Bolcano à Ráscia. Bósnia, Zaclúmia e Ráscia nunca estiveram incorporadas num Estado integrado com Dóclea, com cada principado mantendo sua nobreza e instituições, o que simplesmente requiriu alguns membros da família real docleana para governar como príncipes ou duques.[3] Segundo os Anais de Ragusa de Jacó Lucari (1605[4]), Estêvão participou no Cerco de Ragusa em 1094–95, como vassalo de Bodino.[2]

Com a morte de Bodino, os principados separaram-se de Dóclea e Bolcano tornou-se o mais poderoso líder como grão-príncipe.[3] Segundo a Crônica do Padre de Dóclea, com a morte de Bodino ca. 1099, um dos pretendentes ao trono, Cocáparo, tentou tomar o controle em Dóclea, contando com Bolcano. Como Cocáparo sentiu medo de ser atacado, refugiu-se na Bósnia, onde casou-se com a filha do bano bósnio" em ca. 1100–01, embora morreu pouco depois quando lutava na Zaclúmia.[2][5] Lucaro e Orbino mencionam o filho e sucessor de Estêvão, Vutímero.[6]

O território governado por Estêvão não pode ser precisamente conhecido, além do fato de que o nome Bósnia foi associado à região da bacia média e superior do rio Bosna, com a área dos campos de Saraievo e Visoco.[2]

Referências

  1. Klaić 1882.
  2. a b c d e Mrgić 2008, p. 52.
  3. a b Fine 1991, p. 223–224.
  4. Fine 1994, p. 630.
  5. Živković 2006, p. 180.
  6. Živković 2006, p. 180–181.


Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Fine, John Van Antwerp (1991). The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (em inglês). Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0472081497 
  • Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0472082604 
  • Klaić, Vjekoslav (1882). «Presbyteri Diocleatis regnum Slavorum apud Lucium p. 293. • Deinde caepit Bosnam posuitque ibi Stephanum knezium». Poviest Bosne do propasti kraljevstva. Zagrebe: Tiskom Dioničke tiskare 
  • Mrgić, Jelena; Živković, Tibor (2008). Северна Босна 13-16. век. Belgrado: Историјски институт 
  • Živković, Tibor (2006). Portreti srpskih vladara (IX—XII vek). Belgrado: Zavod za udžbenike. ISBN 86-17-13754-1