Ruta Nacional 145 (Argentina)
Ruta Nacional 145 | |
---|---|
Argentina | |
Tipo | Rodovia de ligação |
Início | Bardas Blancas (35° 51′ 48,9″ S, 69° 48′ 27,1″ O) |
Interseções | RN 40 em Bardas Blancas RP 226 em Las Licas |
Fim | Paso Internacional Pehuenche (35° 58′ 55″ S, 70° 23′ 34″ O) |
Províncias | Mendoza |
|
A Ruta Nacional 145 é uma rodovia argentina parcialmente asfaltada, que se localiza no Departamento Malargüe, no sudoeste da Província de Mendoza. Em seu percurso de 76 quilômetros, une a Ruta Nacional 40 na localidade de Bardas Blancas, com o Paso Pehuenche a 2553 metros de altitude, na fornteira com o Chile. A rodovia continua neste país como Ruta CH-115, que conduz à cidade de Talca.
A única povoação no trajeto da rodovia é o casarío Las Loicas, na interseção com a Ruta Provincial 226.
A via forma parte do Corredor Mercosur-Chile, definido pela IIRSA como um dos três eixos de integração na Argentina.[1]
História[editar | editar código-fonte]
Esta via foi inaugurada em 8 de abril de 1961, conformando a Ruta Provincial 224, sendo somente apto para veículos leves e operável somente no verão, de janeiro a abril. Por problemas políticos entre ambos países, em 1978 o governo chileno decidiu dinamitar o caminho em seu território, desta forma o Passo Pehuenche foi fechado. A interrupção física foi eliminada em 1990, podendo o percurso ser aberto ao público em 9 de janeiro de 1991.[2][3]
Através de um convênio entre a Dirección Nacional de Vialidad e seu par provincial, em 1 de abril de 1997 a rodovia passou À jurisdição nacional.[2]
Em 20 de novembro de 2000 começaram as obras para pavimentar o primeiro trecho de 23 km entre Bardas Blancas e o acesso a "Cajón Grande". Em dezembro de 2005 foi concluído o referido trecho e a obra foi concluída em 30 de março de 2006.[4][5]
Localidades[editar | editar código-fonte]
As localidades que se encontram ao longo desta rodovia são, de leste a oeste:
Província de Mendoza[editar | editar código-fonte]
Percurso: 76 km (km 0 a 76).
- Departamento Malargüe: Bardas Blancas (km 0) e Las Loicas (km 34).
Traçado antigo[editar | editar código-fonte]
Na década de 1960 foi iniciada a construção de um caminho com esta mesma denominação entre a Ruta Nacional 40 e o Paso del Planchón com o nome de Ruta Internacional Ramón Freire.[6][7][8] O governo militar que assumiu o poder em 1966 decidiu suspender a construção deste caminho e em seu lugar construir outro entre Las Loicas e o passo internacional mencionado. Este caminho, inaugurado em 1970, é atualmente a Ruta Provincial 226.
Referências
- ↑ Dirección Nacional de Vialidad, Relación con la Corporación Andina de Fomento Arquivado em 3 de junho de 2009, no Wayback Machine.
- ↑ a b Lacoste, Pablo (1998). «El camino por el Paso El Pehuenche (1961-1997), aporte para el estudio de la integración binacional» (PDF). Revista Universum. Consultado em 20 de abril de 2010
- ↑ Semanario Región (2000), Paso Internacional El Pehuenche Nuevo Corredor Bioceánico
- ↑ Semanario Región (2005-12-16), El Sistema Pehuenche y los Corredores Bioceánicos, Año 15, Nº 739
- ↑ Contaduría General de la Nación (2007), Dirección Nacional de Vialidad - Informe por programa - Ejercicio 2006
- ↑ Lacoste, Pablo (2003). «Actores Estatales de Frontera y Relaciones Internacionales: El Caso de los Andes Centrales Argentino Chilenos». Estudios Transfronterizos. pp. 77–130. Consultado em 20 de abril de 2010. Arquivado do original em 9 de maio de 2009
- ↑ Asociación Argentina de Carreteras (1962). Nomenclador de caminos de la República Argentina. Red troncal nacional, de coparticipación federal y primarias provinciales. Tomo 2: Formosa - Salta. Buenos Aires: Asociación Argentina de Carreteras. OCLC 219226924
- ↑ Instituto Geográfico Militar (1965). Atlas de la República Argentina. Buenos Aires: Instituto Geográfico Militar. OCLC 63386201