Elin Wägner

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Elin Wägner
Elin Wägner
Nascimento 16 de maio de 1882
Lund Cathedral parish
Morte 7 de janeiro de 1949 (66 anos)
Berg parish
Sepultamento Cemitério de Norra
Cidadania Suécia
Progenitores
  • Sven Wägner
Cônjuge John Landquist
Irmão(ã)(s) Harald Wägner
Ocupação jornalista, escritora, sufragista
Prêmios
Elin Wägner em frente dos 30 volumes com 350 000 assinaturas recolhidas em 1913-1914 exigindo o direito de voto para as mulheres

Elin Matilda Elisabet Wägner (Lund, 16 de maio de 1882 - Kronoberg, 7 de janeiro de 1949) foi uma escritora, jornalista, feminista, professora, ecologista e pacifista sueca. Ela era membro da Academia Sueca desde 1944. [1] [2]

Nas décadas de 1920 e 1930, a sua vida e a sua obra empenhadas uniram a sua fé cristã à reforma social e ao pacifismo radical. [2]

Biografia[editar | editar código-fonte]

Elin Wägner nasceu em Lund, na Suécia, como filha de um diretor de escola, Wägner tinha apenas 3 anos quando sua mãe morreu. Os livros e artigos de Wägner se concentram nos assuntos de emancipação das mulheres, direitos civis, votos para as mulheres, movimento de paz, bem-estar e poluição ambiental. Ela é mais conhecida por seu compromisso com o movimento sufrágio feminino na Suécia, Associação Nacional para o Sufrágio Feminino, por fundar a organização sueca Rädda Barnen (o capítulo sueco da International Save the Children Alliance ) e por desenvolver a escola cidadã feminina em Fogelstad ( onde também era professora de direitos civis).

Ao lado de Fredrika Bremer, Wägner é frequentemente vista como a pioneira feminista mais importante e influente na Suécia.

Feministas da década de 1920 Da esquerda para a direita: Elisabeth Tamm, Ada Nilsson, Kerstin Hesselgren (sentada), Honorine Hermelin e Elin Wägner

Wägner foi a editora de lançamento da revista política semanal Tidevarvet e chefiou a revista de 1924 a 1927.[3] Escritora prolífica, Wägner escreveu romances, artigos em vários jornais diários e roteiros para vários filmes. Entre os romances mais populares de Wägner - que continuam a ser lidos - estão: Norrtullsligan ("Homens e outros infortúnios", 1908), Pennskaftet ("The Penholder", 1910), Åsa-Hanna (1918), Kvarteret Oron ("Stormy Corner", 1919), Silverforsen ("The Silver Rapids", 1924), Vändkorset ("The Turnstile", 1934), Väckarklocka ("Alarm Clock", 1941) e Vinden vände bladen ("The Wind Turned The Pages", 1947). Seus três romances Dialogen fortsätter, 1932, Genomskådad, 1937, e Hemlighetsfull, 1938 são creditados por projetarem sua posição pacifista, prevendo a ameaça de mais guerras. Seu título de não-ficção de 1941, Väckarklocka (Despertador), prevê questões ambientais, mas foi sua biografia de Selma Lagerlöf que recebeu o prêmio de um lugar na prestigiada Academia Sueca.[4]

Wägner foi recentemente traduzida para o inglês com Stockholm Stories (2002), que contém dois de seus romances mais espirituosos: Men and Other Misfortunes e Stormy Corner. Muitos de seus livros foram traduzidos anteriormente para francês, alemão, holandês e russo.

Wägner foi casada com John Landquist de 1910 a 1922.[4]

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

Os trabalhos de Wägner incluem os seguintes livros:[5]

  • De Jordiska Museet (1907)
  • Norrtullsligan - "Homens e outros infortúnios" (1908; A primeira grande obra de Elin Wägner; retrata vigorosamente a vida de uma típica empregada de escritório.[2])
  • Pennskaftet - "A Penwoman" [6] (1910; Aborda com peso uma questão vital da época - o direito das mulheres ao voto.[2])
  • Helga Wisbeck (1913)
  • Mannen och Körsbären (1914) - "O Homem e as Cerejas"
  • Camillas Äktenskap (1915) - "O casamento de Camilla"
  • Släkten Jerneploogs Framgång (1916)
  • Åsa-Hanna (1918; O retrato humano de uma mulher da Småland.[2])
  • Kvarteret Oron (1919) - "Canto da Tempestade"
  • Den Befriade Kärleken (1919) - "O Amor Liberado"
  • Den Förödda Vingården (1920)
  • Nyckelknippan (1921) - "O molho das chaves"
  • Den Namnlösa (1922) - "Os Sem Nome"
  • De Seine, Rhen e Ruhr (1923)
  • Silverforsen (1924) - "As Corredeiras de Prata"
  • Natten till Söndag (1926)
  • De Fem Pärlorna (1927)
  • Den Odödliga Gärningen (1928)
  • Svalorna Flyga Högt (1929)
  • Korpungen och Jag (1930)
  • Gammalrödja (1931)
  • Dialogen Fortsätter (1932) - "O diálogo continua"
  • Mannen vid min Sida (1933) - "O Homem do Meu Lado"
  • Vändkorset (1934) - "A catraca"
  • Genomskådad (1937) - "Desmascarado"
  • Hemlighetsfull (1938) - "Misterioso"
  • Tusen År i Småland (1939) - "Mil anos em Småland"
  • Fred med Jorden (1940) - "Em Paz com a Terra"
  • Väckarklocka (1941) - "Despertador" [4]
  • Selma Lagerlöf I (1942)
  • Selma Lagerlöf II (1943; Uma biografia excepcional da escritora sueca Selma Lagerlöf; abriu as portas a uma cadeira na Academia Sueca.[2])
  • Hans Larsson (1944)
  • Vinden Vände Bladen (1947) - "O vento virou as páginas"
  • Spinnerskan (1948)
  • Fredrika Bremer (1949)

Referências

  1. Linnell, Björn (1999). «Elin Wägner». Litteraturhandboken (em sueco). Estocolmo: Forum. p. 809. 848 páginas. ISBN 91-37-11226-0 
  2. a b c d e f Linnell, Björn (1999). «Nittiotalister debuterar efter 1900». Litteraturhandboken (em sueco). Estocolmo: Forum. p. 315. 848 páginas. ISBN 91-37-11226-0 
  3. Karl Erik Gustafsson; Per Rydén (2010). A History of the Press in Sweden (PDF). Nordicom. Gothenburg: [s.n.] ISBN 978-91-86523-08-4 
  4. a b c «Wägner, Elin». Nordic Women's Literature (em inglês) 
  5. Libris
  6. «Penwoman - The Nile». www.thenile.com.au (em inglês) 

Ver também[editar | editar código-fonte]